Al jaren vieren de joggers van KASVO wapenstilstand met een halve marathon. Traditioneel was dat “Deinze – Bellem” en 2 bekenden (Wim Van Nieuwenhuize en Kurt De Smet) namen deel aan al deze wedstrijden en werden daar ooit ook eens voor gehuldigd. Door Corona kon in 2020 en 2021 de loop niet doorgaan en is dan definitief afgevoerd. In 2022 kwam “Dwars door Poekepark” met een halve marathon en 10 km in de plaats. Om de gekende reden kon Wim dat jaar niet deelnemen en ook nu was het nog te vroeg om hem al aan de start te zien. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij volgend jaar present zal kunnen zijn. Misschien niet voor de halve marathon, maar zeker voor een kortere afstand. Dit jaar zorgden de inrichters JC Aalter voor een extra afstand van 6 km naast de 10 km en de halve marathon. Door de overvloedige regen van de laatste tijd moest het parcours aangepast worden en liepen wij i.p.v. 2 ronden van 10,5 km een kleine ronde van ongeveer 6 km en dan 3 ronden van ongeveer 5 km.
Met vijf van KASVO tekenden wij present voor de langste afstand en vormden al direct twee koppeltjes en mezelf dan als enkeling. Dirk en Peter bleven het langst samen, maar de laatste kilometers moest Peter Dirk toch laten gaan en eindigde 10 plaatsen en dikke minuut na hem. Het tweede koppel Patrick en Jean hield het minder lang samen uit. Na een rappe start voelde Jean dat hij niet zo’n beste dag had en liet na een dikke 10 km Patrick zijn gang gaan om op eigen tempo de 21 km af te werken. Zelf had ik blijkbaar opnieuw een goede dag en al meende ik trager te lopen dan een paar weken terug in Kruisem liep ik blijkbaar toch rapper. De ganse wedstrijd kon ik mijn tempo aanhouden en tijden de eerste ronde van 5 km werd ik ingehaald door Kurt en Isabelle die ietsje na mij over de startlijn gingen. Wij bleven verder samen maar bij de bevoorrading stopten zij eventjes en liep ik door (spaar mijn dorst gewoonlijk voor na de wedstrijd!). Ik meen mij te herinneren dat er indertijd een soort competitie was tussen Kurt en Wim met deze laatste meestal als winnaar. En tijdens het lopen dacht ik bij mezelf: het zou mooi zijn moest ik Wim kunnen vervangen en Kurt achter mij laten. En dat is mij ook gelukt, want Kurt moest de laatste kilometers wat vertragen en zelfs Isabelle nog lossen. Maar veel scheelde het allemaal niet. In de laatste ronde zag ik een honderd meters voor mij iemand met Bekina-trui en muts zoals Jean lopen. Dacht bij mezelf “dat kan Jean niet zijn”, maar ik naderde langzaam maar zeker en een paar kilometer voor de finish kwam ik erbij en zag dat het toch Jean was. Hij klaagde over zware benen en beiden liepen wij dan verder op eigen tempo naar de finish waar hij 15 seconden na mij aankwam. En dan was het de hoogste tijd om onze vochtbalans weer in evenwicht te brengen. Dankzij Peter die toch een kwartiertje vroeger dan de laatste van KASVO aankwam en een plekje in de kantine had kunnen versieren, konden wij samen nog eens nakaarten onder het consumeren van paar lekkere “sportdrankjes” van een goede brouwerij.
Verslag: Marc Vanmaldegem
